ยูคาลิปตัสพันธุ์โรบัสต้าส่วนใหญ่ในฮาวายปลูกบนพื้นที่ซึ่งถือว่าสูงชันเกินไปสำหรับการเกษตร ซึ่งปกติแล้วจะมีความลาดชัน 10 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ บนเกาะ Kauai, Oahu, Molokai และ Maui ที่เก่าแก่ มีการปลูกต้นไม้บน Oxisols และ Ultisols เป็นหลัก บนเกาะที่อายุน้อยที่สุดอย่างฮาวาย การปลูกส่วนใหญ่ใช้ฮิสโตซอลและอินเซ็ปติซอล ดินทั้งหมดเหล่านี้ก่อตัวขึ้นจากวัสดุต้นกำเนิดที่เป็นหินบะซอลต์ ไม่ว่าจะเป็นเถ้าภูเขาไฟหรือหินลาวา ดินมีไนโตรเจนและฟอสฟอรัสต่ำและมักเป็นกรดจัด พื้นผิวลาวาอาจอยู่ในแผ่นต่อเนื่องเกือบหรือในปูนเม็ดที่มีรูพรุนสูง ดังนั้นการระบายน้ำของดิน ยูคาลิปตัส จึงแตกต่างกันไปตั้งแต่แย่มากไปจนถึงเร็วมากในระยะทางที่สั้นมาก ในถิ่นกำเนิด สปีชีส์นี้มีความโดดเด่นในบางพื้นที่และมักพบในพื้นที่บริสุทธิ์ ต้นไม้ที่เกี่ยวข้องอาจรวมถึง kinogum eucalyptus (Eucalyptus resinifera), Bloodwood eucalyptus (E. gummifera), forest redgum eucalyptus (E. tereticornis), longleaf casuarina (Casuarina glauca) และ Melaleuca สายพันธุ์ต่างๆ(8) ตลอดทศวรรษที่ 1930 เมื่อการปลูกต้นไม้ส่วนใหญ่เสร็จสิ้นในฮาวาย ยูคาลิปตัสพันธุ์โรบัสต้าถูกนำมาใช้เพื่อปลูกทดแทนพื้นที่เพาะปลูกที่ล้มเหลว ดังนั้น เนื่องจากยูคาลิปตัสพันธุ์โรบัสต้าสามารถอยู่รอดได้ในหลากหลายพื้นที่ จึงพบได้ในการปลูกแบบผสมผสาน บางชนิดที่ใช้ร่วมกับยูคาลิปตัสพันธุ์โรบัสต้า ได้แก่ saligna eucalyptus (Eucalyptus saligna),ยูคาลิปตัสไม้สูง (E. microcorys), melaleuca (Melaleuca quinquenervia),หางม้า casuarina (Casuarina equisetifolia)และ Silk-oak (Grevilla robusta) ต้นเฟิร์น (Cibotium spp.)ยังเป็นเรื่องธรรมดาใน understory ของยืนปลูก รายงานฉบับหนึ่งกล่าวถึงต้นยูคาลิปตัสสายพันธุ์โรบัสต้าบริสุทธิ์ที่ถูกบุกรุกอย่างหนักโดยชาวชวา podocarpus (Podocarpus cupressina) บนพื้นที่ชื้นแฉะบนเกาะฮาวาย ต้นยูคาลิปตัสพันธุ์โรบัสต้ามักพัฒนาต้นสตรอเบอรี่ฝรั่ง (Psidiumattleianum)หนาจนแทบทะลุผ่านไม่ได้