อาหารอธิบายว่าใครกินใครในชุมชนนิเวศวิทยา สายใยอาหารสร้างจากห่วงโซ่อาหารที่เชื่อมต่อกันช่วยให้เราเข้าใจว่าการเปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศ เช่น การกำจัดสัตว์นักล่าอันดับต้น ๆ หรือการเพิ่มสารอาหาร ส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ มากมายทั้งทางตรงและ ห่วงโซ่อาหาร ทางอ้อมอย่างไร แพลงก์ตอนพืชและสาหร่ายก่อตัวเป็นฐานของใยอาหารสัตว์น้ำ พวกมันถูกกินโดยผู้บริโภคหลัก เช่น แพลงก์ตอนสัตว์ ปลาตัวเล็ก และสัตว์จำพวกครัสเตเชียน ผู้บริโภคหลักกลับถูกกินโดยปลา ฉลามขนาดเล็ก ปะการัง และวาฬบาลีน สัตว์นักล่าอันดับต้น ๆ ในมหาสมุทร ได้แก่ ฉลามขนาดใหญ่ ปลาบิลฟิช โลมา วาฬมีฟัน และแมวน้ำขนาดใหญ่ มนุษย์บริโภคสิ่งมีชีวิตในน้ำจากทุกส่วนของใยอาหารนี้ ผู้ผลิตขั้นต้น ได้แก่ แบคทีเรียแพลงก์ตอนพืชและสาหร่าย ก่อให้เกิดระดับโภชนาการ ที่ต่ำที่สุด ซึ่งเป็นฐานของใยอาหารสัตว์น้ำ ผู้ผลิตขั้นต้นสังเคราะห์พลังงานได้เองโดยไม่ต้องกิน สังเคราะห์แสงจำนวนมากโดยใช้พลังงานจากดวงอาทิตย์เพื่อสร้างคาร์โบไฮเดรต อย่างไรก็ตาม ผู้ผลิตขั้นต้นบางรายสามารถสร้างพลังงานโดยไม่ใช้แสงแดดโดยใช้การสังเคราะห์ทางเคมีเพื่อเผาผลาญสารเคมีที่ปล่อยออกมาจากปล่องระบายความร้อนด้วยความร้อน ก๊าซมีเทนที่ซึมผ่าน และลักษณะทางธรณีวิทยาอื่นๆ