ที่ช้าลงและการรบกวนการเผาผลาญที่น้อยลงของบุคคลที่ฝึกความอดทนคือการออกกำลังกายแบบแอโรบิกที่สูงขึ้น แสดงให้เห็นว่านักกีฬาที่มีความอดทนได้รับออกซิเจนมากขึ้นในระหว่างการทดสอบการวิ่งซ้ำ ซึ่งบ่งชี้ถึงการมีส่วนร่วมของการเผาผลาญแบบแอโรบิกต่อการจัดหาพลังงาน กล้ามเนื้อ การเปรียบเทียบโปรไฟล์ความเหนื่อยล้าระหว่างนักกีฬาที่มีพื้นฐานการฝึกซ้อมต่างกัน เผยให้เห็นกลไกที่เป็นไปได้บางอย่างที่กำหนดความสามารถของกล้ามเนื้อในการรักษาสมรรถนะระดับสูง ปัจจุบัน เป็นที่ยอมรับกันว่าปัจจัยที่ก่อให้เกิดความเมื่อยล้าอาจมีตั้งแต่ส่วนกลาง  ไปจนถึงส่วนปลายเช่น การสะสมของสารภายในเส้นใยกล้ามเนื้อ การออกกำลังกายโดยปกติจะอยู่ในรูปแบบของการออกกำลังกายซ้ำๆ