ขณะที่นักทฤษฎีมีเหตุผลหลายประการที่คาดว่าท็อปควาร์กและฮิกส์จะมีอยู่จริง และเชื่อมโยงกับ W โบซอนผ่านสมการของแบบจำลองมาตรฐาน ทุกวันนี้ทฤษฎีไม่มีส่วนใดขาดหายไปอย่างเห็นได้ชัด ความคลาดเคลื่อนที่เหลืออยู่ในมวลของ W boson จะชี้ไปที่สิ่งที่ไม่รู้  จับตัว W การวัดมวลแบบใหม่ของ CDF ขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์ของ W โบซอนประมาณ 4 ล้าน W ที่ผลิตที่ Tevatron ระหว่างปี 2002 และ 2011 เมื่อ Tevatron ชนโปรตอนเข้ากับ antiprotons W boson มักจะโผล่ขึ้นมาในความวุ่นวายที่ตามมา จากนั้น W สามารถสลายตัวเป็นนิวตริโนและมิวออนหรืออิเล็กตรอน ดับเบิลยูโบซอน ทั้งสองอย่างตรวจจับได้ง่าย ยิ่งมิวออนหรืออิเล็กตรอนเร็วเท่าไร W โบซอนที่ผลิตมันก็ยิ่งหนักขึ้นเท่านั้น Ashutosh Kotwalนักฟิสิกส์แห่ง Duke University และแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการวิเคราะห์ล่าสุดของการทำงานร่วมกันของ CDF ได้อุทิศอาชีพของเขาเพื่อปรับแต่งโครงร่างนั้น หัวใจของการทดลอง W boson คือห้องทรงกระบอกที่บรรจุสายไฟแรงสูง 30,000 เส้นที่จะทำปฏิกิริยาเมื่อมีมิวออนหรืออิเล็กตรอนบินผ่านพวกมัน ทำให้นักวิจัยของ CDF สามารถอนุมานเส้นทางและความเร็วของอนุภาคได้ การทราบตำแหน่งที่แน่นอนของเส้นลวดแต่ละเส้นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการได้เส้นทางที่แม่นยำ สำหรับการวิเคราะห์ใหม่ Kotwal และเพื่อนร่วมงานใช้ประโยชน์จากมิวออนที่ตกลงมาจากท้องฟ้าในรูปของรังสีคอสมิก อนุภาคคล้ายกระสุนเหล่านี้ทะลุผ่านเครื่องตรวจจับอย่างต่อเนื่องในแนวเส้นตรงเกือบสมบูรณ์แบบ ทำให้นักวิจัยสามารถตรวจจับสายไฟที่บิดเบี้ยวและปักหมุดตำแหน่งของสายไฟให้อยู่ในระยะ 1 ไมโครเมตรได้