สำหรับรายงานฉบับใหม่นี้ ทีมงานใช้สแนปช็อตพื้นที่ทะเลสาบ 250,000 ภาพซึ่งถ่ายโดยดาวเทียมระหว่างปี 1992-2020 เพื่อสำรวจพื้นที่ 1,972 แห่งของทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดใน โลก พวกเขารวบรวมระดับน้ำจากเครื่องวัดความสูงจากดาวเทียมเก้าดวงและใช้ระดับน้ำในระยะยาวเพื่อลดความไม่แน่นอน สำหรับทะเลสาบที่ไม่มีการบันทึกระดับในระยะยาว พวกเขาใช้การวัดน้ำล่าสุดที่ทำโดยเครื่องมือที่ใหม่กว่าบนดาวเทียม การรวมการวัดระดับล่าสุดเข้ากับการวัดพื้นที่ระยะยาวทำให้นักวิทยาศาสตร์สามารถสร้างปริมาตรของทะเลสาบย้อนหลังไปหลายทศวรรษได้ ผลลัพธ์ที่ได้นั้นน่าทึ่งมาก 53 เปอร์เซ็นต์ของทะเลสาบทั่วโลกประสบปัญหาการกักเก็บน้ำลดลง ผู้เขียนเปรียบเทียบความสูญเสียนี้กับขนาดของทะเลสาบมี้ดส์ 17 แห่ง ซึ่งเป็นอ่างเก็บน้ำที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา