ครัวเรือนชาวอินเดียเพียง 35% เท่านั้นที่ให้คะแนนคุณภาพน้ำประปาที่พวกเขาได้รับจากท้องถิ่นของตนว่าดี ขณะที่เพียง 2% บอกว่าพวกเขาได้รับน้ำคุณภาพที่ดื่มได้จากพวกเขา การค้นพบนี้มีขึ้นในช่วงสัปดาห์น้ำของอินเดีย ระหว่างวันที่ 1-5 พฤศจิกายน

การสำรวจโดย LocalCircles แพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียชุมชนได้รับการตอบกลับมากกว่า 22,000 ครัวเรือนจากครัวเรือนที่ตั้งอยู่ใน 311 เขตของอินเดีย ผู้ตอบแบบสอบถาม 65% เป็นผู้ชายในขณะที่ 35% เป็นผู้หญิง 42% ของผู้เข้าร่วมมาจากรถไฟใต้ดินหรือสถานที่ระดับ 1 33% มาจากสถานที่ระดับ 2 และ 25% มาจากระดับ 3, 4 และพื้นที่ชนบท

ในการตอบคำถามโดย LocalCircles “คุณให้คะแนนคุณภาพน้ำประปาที่มาที่บ้านของคุณจากเทศบาล/กรมน้ำหรือปัญจยาตในท้องที่อย่างไร” 12% ตอบว่า “ดีมาก” 23% ตอบว่า “ดี” และ 36% ให้คะแนน "เฉลี่ย" การแบ่งข้อมูลแสดงให้เห็นว่า 15% กล่าวว่า "แย่" และ 5% กล่าวว่า "แย่มาก" อีก 5% กล่าวว่า "อย่าประปาบ้านฉัน"; 4% ไม่มีความคิดเห็น โดยรวมแล้ว มีเพียง 35% ของครัวเรือนชาวอินเดียที่สำรวจให้คะแนนคุณภาพน้ำประปาที่พวกเขาได้รับจากร่างกายในท้องถิ่นด้วยดี

น้ำดื่มสะอาดเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุขภาพที่ดี เนื่องจากน้ำที่ปนเปื้อนเป็นสาเหตุหลักที่อินเดียต้องเผชิญกับโรคที่เกิดจากน้ำ เช่น อหิวาตกโรค โรคท้องร่วง โรคบิด โรคตับอักเสบเอ ไทฟอยด์ และโปลิโอ เป็นต้น คาดว่าชาวอินเดียประมาณ 37.7 ล้านคนได้รับผลกระทบจากโรคทางน้ำทุกปี เด็ก 1.5 ล้านคนเสียชีวิตด้วยอาการท้องร่วงเพียงลำพัง และ 73 ล้านวันทำการหายไปจากโรคที่เกิดจากน้ำในแต่ละปี ตามการศึกษาใหม่ที่ร่วมเขียนโดย Pradeep Kumar และตีพิมพ์ในวารสาร BMC Public Health เมื่อเดือนพฤษภาคม 2565

เนื่องจากความจำเป็นเร่งด่วนในการปรับปรุงระบบประปาในอินเดีย รัฐบาลจึงได้จัดตั้งกระทรวง Jal Shakti ในปี 2019 โดยผ่านกระทรวงนี้ ภายใต้ภารกิจ Jal Jeevan Mission (JJM) ได้กำหนดเป้าหมายในปี 2019 เพื่อให้แน่ใจว่าจะมีการส่งน้ำไปยังชนบททั้งหมด ครัวเรือนภายในปี 2567 จนถึงขณะนี้ 10.2 สิบล้านครัวเรือนในชนบทหรือประมาณ 53% ของประชากรที่มีสิทธิ์ได้รับสิ่งอำนวยความสะดวกนี้ ซึ่งเพิ่มขึ้น 37% จาก 2019

คำถามที่สองในแบบสำรวจ LocalCircles คือ “คุณทำน้ำให้บริสุทธิ์ที่บ้านเพื่อดื่ม ทำอาหาร ฯลฯ ได้อย่างไร” ในการตอบสนอง 34% กล่าวว่า "ใช้เครื่องกรองน้ำ" 31% กล่าวว่า "ใช้ระบบ RO", 1% "ใช้คลอรีน, สารส้มแร่ธาตุอื่นๆ", 14% กล่าวว่า "เดือด", 5% "ใช้ภาชนะดินเหนียว" และ 2% “ใช้วิธีอื่น” ผู้ตอบแบบสอบถาม 2% กล่าวว่า "เราไม่จำเป็นต้องทำน้ำให้บริสุทธิ์เพราะน้ำที่จ่ายไปนั้นบริสุทธิ์"

หยุด​ หยุด​ ชีวิต​ หยุดกับ​ Lucabet​ รับรองจะไม่ทำให้คุณเสียใจ

มี 7% ของครอบครัวชาวอินเดียที่ “ไม่ทำน้ำให้บริสุทธิ์และรับน้ำขวดแทนการดื่ม/ทำอาหาร” และ 2% กล่าวว่า “อย่าทำน้ำให้บริสุทธิ์ในปัจจุบันและบริโภคตามที่เป็นมา” อีก 2% ไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาทำน้ำให้บริสุทธิ์ได้อย่างไร โดยภาพรวมแล้ว มีเพียง 2% ของครัวเรือนในอินเดียที่สำรวจเท่านั้นที่ได้รับน้ำคุณภาพที่ดื่มได้จากร่างกายในท้องถิ่น ในขณะที่ 65% ใช้กลไกการกรองที่ทันสมัยบางประเภท

แม้ว่าน้ำประปาจะเป็นแหล่งน้ำดื่มหลักที่ปลอดภัยสำหรับครัวเรือน แต่ก็ไม่บ่อยนักตามที่การศึกษาจำนวนมากได้เปิดเผย Water.org องค์กรภาคประชาสังคมระดับโลกกล่าวว่ามากกว่า 6% ของประชากรอินเดีย (จาก 1.3 พันล้านคน) ไม่สามารถเข้าถึงน้ำสะอาดได้

เทศบาลหรือหน่วยงานท้องถิ่นมีหน้าที่พัฒนาระบบบำบัดและจำหน่ายน้ำประปาดื่ม แต่เนื่องจากคุณภาพน้ำประปาในเมืองส่วนใหญ่ไม่ดี ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพแนะนำว่าครัวเรือนควรใช้วิธีการกรองบางอย่าง เช่น การใช้เครื่องกรองน้ำ ระบบ RO คลอรีน การต้ม หรือแม้แต่การเก็บในภาชนะดินเผา ก่อนที่พวกเขาจะบริโภคน้ำจากแหล่งใด ๆ ไม่ใช่เรื่องแปลกในเมืองที่ครัวเรือนจะลงทุนซื้อน้ำกรองในกระป๋องขนาดใหญ่

จากข้อมูลของรัฐบาลปี 2017 องค์การยูนิเซฟในรายงานระบุว่ามีเพียง 50% ของประชากรในอินเดียเท่านั้นที่เข้าถึงน้ำดื่มที่ปลอดภัยซึ่งปราศจากการปนเปื้อนสารเคมี หรือมีสารพิษในระดับที่เป็นอันตราย เช่น ฟลูออไรด์และสารหนู รัฐบาลกลางในแถลงการณ์ที่ออกโดย PIB เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2565 ระบุว่า "ตามข้อมูลที่มีให้กับกรมน้ำดื่มและสุขาภิบาล (DDW&S) ตามที่รายงานโดยรัฐ/UTs เมื่อวันที่ 04.04.2022 จากที่อยู่อาศัยในชนบทจำนวน 17.01 แสนแห่ง ในประเทศ 29,442 (1.73%) ที่อยู่อาศัยในชนบทมีประชากร 1.36% รายงานว่ามีปัญหาคุณภาพน้ำในแหล่งน้ำดื่ม”

ถ้อยแถลงของรัฐบาลกลางระบุชัดเจนว่าน้ำเป็นเรื่องของรัฐ ขั้นตอนสำหรับการเสริม การอนุรักษ์ และการจัดการทรัพยากรน้ำอย่างมีประสิทธิภาพนั้นดำเนินการโดยรัฐบาลของรัฐที่เกี่ยวข้องเป็นหลัก เพื่อเสริมความพยายามของรัฐบาลของรัฐ ศูนย์ให้ความช่วยเหลือด้านเทคนิคและการเงินแก่พวกเขาผ่านโครงการและโปรแกรมต่างๆ

ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่าในการปรับปรุงสถานการณ์ รัฐบาลต้องพิจารณากำหนดมาตรฐานบังคับสำหรับการจัดหาน้ำดื่มให้หน่วยงานในท้องถิ่นทั้งหมดปฏิบัติตาม โดยให้เวลาพวกเขาสองสามปีในการปฏิบัติตาม เมื่อคนส่วนใหญ่ปฏิบัติตามแล้ว จะต้องเผยแพร่มาตรฐานสำหรับการอ้างอิงสาธารณะ การตรวจสอบและถ่วงดุล ผลักดันความรับผิดชอบจากแผนกประปา และค้นหาช่องว่างใด ๆ ในช่วงต้นและจัดการกับพวกเขา