ทิศทางลม.ตามที่กล่าวไว้ข้างต้นว่า หากแรงลมไม่เกิน 15 นอต กะลาสีเรือจะมีอิสระในทิศทางการเดินเรือได้บ้าง โดยปกติแล้วเรือจะแล่นจากลมไปทางท้ายเรือ (180°) ไปยังลำแสงลม (90°) แต่ก็เป็นไปได้ที่จะแล่นไปตามลมได้สูงถึงประมาณ 60° (ดู Arnaud, 2005[1] และ Morrison et al., 2000[ 2]) อย่างไรก็ตาม เส้นทางระยะประชิดดังกล่าวไม่สะดวกนักและไม่มีประสิทธิภาพมากนัก เนื่องจากระยะทางที่คั่งค้าง (การเคลื่อนตัวด้านข้าง) อยู่ระหว่าง 10° ถึง 20° โดยมีลมพัดเบาๆ 5 ถึง 10 นอต ซึ่งเป็นเส้นทางที่สัมพันธ์กับ (จริง ) ดังนั้น ทิศทางลมจึงอยู่ที่ประมาณ 70° ถึง 80° เรือสำเภา (ระยะลมคืบหน้า 60° + 10° ถึง 20°) ซึ่งหมายความว่ามีทิศทางลมคืบหน้าเพียง 20° ถึง 10° จริงๆ ด้วยความเคารพต่อทิศทาง ไม่คืบหน้า ที่ 90° การแล่นเรือระยะประชิดนี้ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อให้ก้าวหน้าไปเล็กน้อยในทิศทางที่ต้องการ (จาก 0°) และทั้ง Casson (1995) และ Whitewright (2011) สรุปว่าความเร็วเฉลี่ยในทิศทางที่ต้องการนั้นน้อยกว่า 2 ถึง 2.5 นอต ดังนั้นจึงอาจคาดได้ว่ามีลูกเรือเพียงไม่กี่คนที่เลือกเดินเรือระยะประชิดในระยะทางไกล เว้นแต่พวกเขาจะถูกบังคับให้ทำเช่นนั้นโดยสภาพลมที่ไม่คาดคิดหรือเหตุผลที่น่าสนใจอื่น ๆ[8] . จุดแล่นเรือของเรือใบสมัยใหม่ จุดแล่นเรือที่แสดงด้านบนใช้ได้กับแท่นขุดเจาะ เบอร์มิวดา สมัยใหม่ที่มีใบเรือเจนัวขนาดใหญ่ แต่เรือโบราณมีใบเรือสี่เหลี่ยมหรือใบเรือแบบ lateen หรือแบบนั่งเรือ เรือใบสมัยใหม่อาจมีมุม 20-30° ดังที่แสดงไว้ด้านบน แต่ได้รับการออกแบบมาเพื่อการแข่งขันมากกว่าการขนส่งสินค้า