จากการวิจัยใหม่ ผู้ที่มีน้ำหนักเกินมักจะไม่เห็นด้วยกับแพทย์เกี่ยวกับคำแนะนำในการลดน้ำหนักและการใช้ชีวิต บทความใหม่ได้รับการตีพิมพ์ใน Family Practice โดย Oxford University Press

โลก _องค์การอนามัยประเมินโรคอ้วนเกือบสามเท่าระหว่างปี 2518-2559 ผู้ปฏิบัติงานทั่วไปมีบทบาทสำคัญในการดูแลทางการแพทย์ที่กำหนดเป้าหมายการลดน้ำหนักและโรคอ้วน คุณภาพของข้อมูล ความเข้าใจร่วมกัน และข้อตกลงระหว่างแพทย์และผู้ป่วยส่งผลต่อสถานะสุขภาพของผู้ป่วย การปฏิบัติตาม ความพึงพอใจ และความมั่นใจต่อแพทย์ของเขาหรือเธอ การวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยและแพทย์มักมีทัศนคติเกี่ยวกับน้ำหนักที่แตกต่างกัน ผู้ป่วยมักจะถือว่าน้ำหนักเกินมาจากปัจจัยที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมได้ (เช่น พันธุกรรม ฮอร์โมน) ในขณะที่แพทย์มักจะถือว่าน้ำหนักเกินมาจากปัจจัยที่ควบคุมได้ (เช่น โภชนาการ การออกกำลังกาย) ในขณะที่ปัจจัยหลายอย่างส่งผลต่อน้ำหนักและสุขภาพของผู้ป่วย ความแตกต่างในการรับรู้น้ำหนักอาจทำให้ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแพทย์กับผู้ป่วยลดลง

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ว่าปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยและแพทย์ ซึ่งวัดจากความไม่เห็นด้วยกับข้อมูลและคำแนะนำที่ได้รับระหว่างการปรึกษาหารือนั้น แปรผันตามดัชนีมวลกายของผู้ป่วยหรือไม่

ผู้ปฏิบัติงานทั่วไป 27 คนและผู้ป่วย 585 คนจากสามภูมิภาคในฝรั่งเศสเข้าร่วมในระยะเชิงปริมาณของโครงการในเดือนกันยายนและตุลาคม 2550 และตอบแบบสอบถามที่รวบรวมการรับรู้ข้อมูลและคำแนะนำของผู้ประกอบวิชาชีพทั่วไปและผู้ป่วยที่ได้รับเมื่อสิ้นสุดการปรึกษาหารือ 

Lucabet​ มีโปรโมชั่น​ตอนรับเดือนกันยายน​ เพียงสมัครแล้วกดเข้ามาเล่นกัน

นักวิจัยได้สำรวจความแตกต่างเกี่ยวกับคำแถลงของผู้ป่วยและแพทย์เกี่ยวกับการดำเนินการ ข้อมูล และคำแนะนำในระหว่างการนัดตรวจครั้งเดียวกัน สถานะสุขภาพของผู้ป่วย และคุณภาพที่รับรู้ในความสัมพันธ์ของพวกเขา ตัวอย่างเช่น คำถามเกี่ยวกับการลดน้ำหนักคือ: “แพทย์ของคุณแนะนำให้คุณลดน้ำหนักในระหว่างการปรึกษาหรือไม่” (ตอบโดยคนไข้) และกระจกเงา “คุณแนะนำคนไข้รายนี้ให้ลดน้ำหนักในระหว่างการปรึกษาหรือไม่” (ตอบโดยหมอ). ความแตกต่างในคำตอบของแพทย์และผู้ป่วยถูกนำมาใช้เพื่อกำหนดความไม่เห็นด้วย

ข้อตกลงระหว่างผู้ป่วยและแพทย์อ่อนแอ (ข้อตกลง 20 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์) หรือปานกลาง (ข้อตกลง 40 ถึง 60 เปอร์เซ็นต์) สำหรับคำถามส่วนใหญ่ รวมถึงคำถามเกี่ยวกับการดำเนินการ ข้อมูล คำแนะนำ และสถานะสุขภาพของผู้ป่วยที่พูดคุยระหว่างการนัดหมายของแพทย์ ข้อตกลงนี้อ่อนแอมาก (ข้อตกลงน้อยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์) สำหรับคำถามเกี่ยวกับคุณภาพที่รับรู้ของความสัมพันธ์ระหว่างผู้ป่วยกับแพทย์

นักวิจัยยังพบว่ามีความขัดแย้งระหว่างแพทย์กับผู้ป่วยมากขึ้น ยิ่งผู้ป่วยมีน้ำหนักเกิน ความขัดแย้งได้รับการประกาศโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคำแนะนำของแพทย์เกี่ยวกับปัญหาน้ำหนักและวิถีชีวิต เมื่อเทียบกับผู้ป่วยที่มีดัชนีมวลกาย "ปกติ" ผู้ป่วยที่มีน้ำหนักเกินมีแนวโน้มที่จะไม่เห็นด้วยกับแพทย์เกี่ยวกับคำแนะนำในการลดน้ำหนัก คำแนะนำในการออกกำลังกายมากขึ้น และคำแนะนำเกี่ยวกับโภชนาการ

Laetitia Gimenez หัวหน้าทีมวิจัยกล่าวว่า "การสำรวจความคิดเห็นของผู้ป่วยและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนักนั้นสามารถทำได้โดยผู้ปฏิบัติงานทั่วไปเพื่อเป็นพื้นฐานสำหรับการอภิปรายและการสนับสนุนที่เหมาะสม