รูปแบบการเลี้ยงดูของพ่อแม่เป็นผลมาจากปฏิสัมพันธ์ของทัศนคติและพฤติกรรมของพ่อแม่เมื่อพวกเขามีปฏิสัมพันธ์กับลูก ๆ [ 22 ] ทิ้งร่องรอยโดยตรงไว้ในพฤติกรรมของพวกเขา ดังนั้นจึงช่วยส่งเสริมการพัฒนาบุคลิกภาพและให้ความมั่นคงทางอารมณ์และความเป็นอยู่ที่ดี [ 23 , 24 , 25 ] รูปแบบการเลี้ยงดูที่แตกต่างกัน (เผด็จการ อนุญาต เผด็จการ และละเลย) หมุนรอบสองมิติหลัก ผลกระทบ/การสื่อสารในด้านหนึ่ง และการควบคุม/ความต้องการ [ 22 , 26 , 27 ] การเลี้ยงดู มิติของผลกระทบ/การสื่อสารของผู้ปกครองหมายถึงขอบเขตที่ผู้ปกครองแสดงความห่วงใยและยอมรับบุตรหลาน [23 ]. ในเรื่องนี้ โรห์เนอร์ [ 28 ] ระบุลักษณะนิสัยของผู้ปกครองไว้สองประการ การยอมรับและการปฏิเสธ—ความต่อเนื่องที่การแสดงออกอาจมีตั้งแต่ความรักและความเสน่หาจากพ่อแม่ที่ยอมรับลูกของตน ไปจนถึงความเกลียดชังหรือการตำหนิโดยพ่อแม่ที่แสดงการปฏิเสธ