ทะเลสาบชิงไห่เป็นทะเลสาบน้ำเค็มในแผ่นดินที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาอย่างยั่งยืนในระดับภูมิภาคและการปกป้องสิ่งแวดล้อมทางระบบนิเวศ ในการศึกษานี้ เราใช้แบบจำลองการลดขนาดเชิงพื้นที่สำหรับทำแผนที่น้ำในทะเลสาบที่ความละเอียด 10 ม. ผ่านการรวมข้อมูล Sentinel-2 และ Landsat ซึ่งนำไปใช้ในการทำแผนที่ขอบเขตน้ำของทะเลสาบชิง ทะเลสาบ ไห่ตั้งแต่ปี 1991 ถึง 2020 ซึ่งรวมกับ Hydroweb เพิ่มเติม ชุดข้อมูลระดับน้ำเพื่อสร้างความสัมพันธ์ระดับพื้นที่เพื่อให้ได้มาซึ่งระดับน้ำและปริมาณน้ำในรอบ 30 ปี จากนั้นจึงวิเคราะห์ปัจจัยขับเคลื่อนของการเปลี่ยนแปลงของน้ำตามทฤษฎีระบบสีเทา พบว่าพื้นที่ทะเลสาบ ระดับน้ำ และปริมาณน้ำลดลงตั้งแต่ปี พ.ศ. 2534 ถึง พ.ศ. 2547 แต่หลังจากนั้นมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น พื้นที่ทะเลสาบมีตั้งแต่ 4199.23 ถึง 4494.99 กม. 2. ระดับน้ำลดลงด้วยความเร็ว ~0.05 ลบ.ม./ชม. ก่อนปี 2547 และเพิ่มขึ้นด้วยความเร็ว 0.22 ม./ชม. หลังจากนั้น ตามลำดับ ปริมาณน้ำลดลง 5.29 กม. 3ในช่วง 13 ปีแรก และเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว 15.57 กม. 3หลังจากนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางภูมิอากาศและปริมาณน้ำของทะเลสาบชิงไห่มีความสำคัญ หยาดน้ำฟ้ามีผลกระทบเชิงบวกมากที่สุดต่อการแปรผันของปริมาตรน้ำด้วยระดับความสัมพันธ์ที่ 0.912 ในขณะที่การระเหยมีผลกระทบเชิงลบ