เรารู้สึกประหลาดใจมากที่ยีนมีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าหลังคลอดได้ดีเพียงใด คามินสกีกล่าว ด้วยการวิจัยเพิ่มเติม สิ่งนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นเครื่องมือที่ทรงพลัง Kaminsky กล่าวว่าขั้นตอนต่อไปในการวิจัยคือการเก็บตัวอย่างเลือดจากหญิงตั้งครรภ์กลุ่มใหญ่และติดตามเป็นระยะเวลานานขึ้น นอกจากนี้เขายังกล่าวอีกว่าการตรวจสอบว่ามีการเปลี่ยนแปลง epigenetic แลคโตสตาซิส แบบเดียวกันนี้ในลูกหลานของผู้หญิงที่มีภาวะซึมเศร้าหลังคลอดหรือไม่ หลักฐานบ่งชี้ว่าการระบุและการรักษาภาวะซึมเศร้าหลังคลอดแต่เนิ่นๆ สามารถจำกัดหรือป้องกันผลกระทบที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรมได้ การแจ้งเตือนผู้หญิงให้ทราบถึงปัจจัยเสี่ยงของภาวะต่างๆ เช่น การพิจารณาว่าพวกเธอเคยเป็นโรคนี้มาก่อนหรือไม่ มีอาการป่วยทางจิตอื่นๆ และความเครียดที่ผิดปกติ เป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันปัญหาระยะยาว