กระสุนรัสเซียโดนจ่าสิบเอกเหนือหูซ้าย ผู้นำหมวดยูเครนล้มลง สำนักงานใหญ่ได้ส่งวิทยุเพื่อส่งเสริมสนามรบให้กับเอกชนที่เรียกเขาว่า "พี่ชาย" ซึ่งเป็นชายที่รู้จักกันในชื่อ Courier

Courier รู้ว่าคำ สั่งของหมวดให้เคลื่อนไปข้างหน้าผ่านป่า บนถนนสู่Bakhmut เขาลังเลใกล้กับผู้บัญชาการที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แล้วเขาก็ตัดสินใจว่าจะไม่มีการหวนกลับ “ ไปข้างหน้า !” เขาหอน

คนเหล่านี้สะดุดล้มผ่านต้นไม้ที่ไหม้เกรียมมุ่งหน้าสู่หมู่บ้าน Andriivka ซึ่งเป็นเป้าหมายของกองพลจู่โจมที่ 3 นับตั้งแต่เริ่มการรุกโต้ตอบของยูเครนในฤดูร้อนนี้ ห่างจากเมือง Bakhmut ไปทางใต้ประมาณ 10 กิโลเมตร            บาคาร่าเว็บตรง มั่นคง ที่เชื่อถือได้ 100%

หลายวันต่อมา ขณะที่เขาเตรียมงานศพของกาการิน Courier ทำนายอนาคตของตัวเองโดยที่ดวงตาสีซีดของเขาไม่มีสมาธิ

“ป่าแห่งนี้กำลังพรากเพื่อนของเราไป และนี่คือสิ่งที่เลวร้ายที่สุด” เขากล่าว “และเมื่อฉันคิดว่าเรายังต้องก้าวไปข้างหน้าอีกไกลแค่ไหน ... สักวันหนึ่งฉันจะเป็นคนหนึ่งที่ยังคงนอนอยู่ในป่าและเพื่อนๆ ของฉันก็คงจะก้าวไปข้างหน้า”

ป่ารกร้างที่ทอดยาวไปสู่หมู่บ้าน Andriivka เป็นหนึ่งในป่าที่มีลักษณะเช่นนี้จำนวนนับไม่ถ้วนบนถนนสู่ Bakhmut ที่รัสเซียควบคุม ซึ่งมีความสำคัญเชิงสัญลักษณ์อย่างมากในการตอบโต้ของยูเครน Associated Press ใช้เวลาสองสัปดาห์กับกองพลน้อยเพื่อดูความเร็ว ทิศทาง และต้นทุนของการรุกโต้ตอบอย่างใกล้ชิด

มีความคืบหน้ามากมาย ประธานาธิบดีโวโลดีมีร์ เซเลนสกีของยูเครนกำลังยื่นฟ้องประเทศของเขาต่อวอชิงตันและต่อโลกในสัปดาห์นี้เพื่อขอเงินและอาวุธมากขึ้น ขณะนี้รัฐสภาสหรัฐฯ กำลังชั่งน้ำหนักคำขอของประธานาธิบดีโจ ไบเดน ที่จะมอบความช่วยเหลือทางทหารและมนุษยธรรมเพิ่มอีก 24,000 ล้านดอลลาร์

ในการให้สัมภาษณ์กับรายการ “60 Minutes” เซเลนสกียอมรับว่าการตอบโต้นั้นช้า แต่เสริมว่า “เป็นสิ่งสำคัญที่เราจะก้าวไปข้างหน้าทุกวันและปลดปล่อยดินแดน”

การศึกษาเมื่อต้นเดือนนี้โดย Royal United Service Institute ซึ่งเป็นองค์กรคลังสมองในลอนดอน พบว่ากองกำลังยูเครนมีความก้าวหน้าโดยเฉลี่ย 700-1,200 เมตรทุกๆ ห้าวัน นั่นทำให้กองทัพรัสเซียมีเวลาในการขุดเจาะและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในดินแดนทุ่นระเบิด

กองพลจู่โจมที่ 3 ซึ่งประกอบด้วยอาสาสมัครทั้งหมดและถือว่าเป็นหนึ่งในกองพลที่ดีที่สุดและมีประสบการณ์มากที่สุดของยูเครน ได้ทำการสู้รบในภาคตะวันออกเกือบไม่หยุดตั้งแต่เดือนมกราคม ในขณะที่หน่วยที่มีประสบการณ์น้อยได้รับการฝึกใหม่และอาวุธสมัยใหม่เพื่อสู้รบในภาคใต้ AP ระบุตัวชายเหล่านี้ด้วยสัญญาณเรียกขาน ซึ่งเป็นทั้งวิธีที่ พวกเขาระบุตัวตนของกันและกันและข้อกำหนดทางทหารในการรายงานเชิงลึกเกี่ยวกับหน่วย

บาคมุตพ่ายแพ้ต่อรัสเซียในเดือนพฤษภาคม สาเหตุหลักมาจากการโจมตีจำนวนมากจากนักรบรับจ้างวากเนอร์ รวมถึงทหารเกณฑ์ในเรือนจำ ที่คิดว่ามีผู้เสียชีวิตหลายร้อยคน ยูเครนพยายามที่จะยึดคืนมานับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

คำถามที่กองพลน้อยเผชิญอยู่ในขณะนี้ก็เป็นคำถามเดียวกับที่ประเทศของพวกเขาเผชิญ: พวกเขาจะประสบความสำเร็จหรือไม่ และต้องแลกมาด้วยราคาเท่าไร?

Andriivka คือเป้าหมายของพวกเขา ซึ่งมีความสำคัญพอๆ กับผืนดินใดๆ ในยูเครน และในวันที่ 6 กันยายน ซึ่งเป็นวันที่ Courier ทิ้งศพผู้บัญชาการของเขาไว้ข้างหลัง เขาและคนของเขาเข้ายึดคูน้ำที่ทิ้งขยะไว้ในป่าและกักไว้เป็นเวลาสี่วันเต็ม ทั้งสองด้านเป็นทุ่งที่มีการขุด ตอนนี้เหลือเพียงหลุมอุกกาบาตเท่านั้น

จากนั้นคูเรียร์จะเดินทางไปทางตะวันตกของยูเครนและเป็นตัวแทนของหมวดในงานศพของกาการินในเมืองโปโลน ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา ซึ่งอยู่ห่างจากสนามรบประมาณ 900 กิโลเมตร

แม่ของกาการินตามหา Courier ซึ่งเป็นหนึ่งในคนสุดท้ายที่เห็นลูกชายของเธอยังมีชีวิตอยู่ แต่เขาพบว่ามันยากที่จะพูดคุยกับพลเรือน

“ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนมีช่องว่างระหว่างพลเรือนกับเรา” เขากล่าว “เมื่อสงครามสิ้นสุดลง ผมอาจจะออกไปสู้ที่อื่น”

สำหรับ Courier สงครามมีความซับซ้อน เขาบอกว่าเขาชอบโดปามีนที่พุ่งพล่าน แต่เขาไม่อยากกลับเข้าป่า ผู้บัญชาการของเขาสั่งลาเป็นเวลา 10 วัน เพื่อเป็นการพักสำหรับนักสู้ที่พวกเขาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดแม้ว่าภายนอกเขาจะสงบแล้วก็ตาม

“น่าเสียดาย ฉันสามารถออกไปได้หลังจากผ่านนรกเท่านั้น” เขากล่าวอย่างขมขื่น

ในวันงานศพวันที่ 13 กันยายน ชายคนใดก็ตามที่ร่างกายแข็งแรงพอที่จะต่อสู้ได้อยู่ในป่า รวมถึงจ่าสิบเอกอีกคนหนึ่งชื่อเฟดยา เมื่อวันที่ 5 กันยายน เฟดยาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากกระสุนคลัสเตอร์ และอาการบาดเจ็บนี้อาจช่วยชีวิตเขาได้ กาการินเข้าโจมตีแทน และนั่นคือวันที่เขาเสียชีวิต

การผลักดันครั้งสุดท้ายเริ่มต้นในวันที่ 14 กันยายนทหารจากหน่วยอื่นๆ ที่หมดกำลังเข้าร่วม หลังจากผ่านไปสองเดือนของการอยู่ท่ามกลางต้นแอชที่ไหม้เกรียม บางทีพวกเขาอาจจะบุกเข้าไปในป่าไปยัง Andriivka ในที่สุด

“เราต้องให้อีกกี่ชีวิต” Fedya ถาม “มีป่าอีกกี่ป่า”

เฟดยา วัย 24 ปีที่มีใบหน้าเรียบเนียนไร้ริ้วรอย สวมอำนาจอย่างสบายๆ ครุ่นคิด แต่มีเวลาหรือพลังงานเพียงเล็กน้อยที่จะละทิ้งความสงสัยในตนเองหรือความรู้สึกผิด

“สงครามเป็นวิทยาศาสตร์ และคุณต้องทำให้ดีขึ้นและศึกษาให้ดียิ่งขึ้น ถ้าไม่ทำ คุณจะไม่มีโอกาสรอด” เฟดยากล่าว

ในที่สุดพวกเขาก็ทำได้เมื่อวันที่ 14 กันยายน เป็นเวลากว่าสามเดือนหลังจากได้รับคำสั่งให้ยึด Andriivka กลับคืนมา พวกเขาฝ่ากระสุนปืนและระเบิดที่ยิงด้วยโดรน โดยยิงใส่กองกำลังรัสเซียที่หลบหนีไปต่อหน้าพวกเขา

ชาวยูเครนโจมตีหมู่บ้านเล็กๆ ด้วยปืนใหญ่ จากนั้นก็ขว้างม่านควันไปที่ถนนสายหลัก ปืนใหญ่ของรัสเซียโจมตีทหารรัสเซียที่กำลังถอยและยอมจำนน โดยที่ศพนอนคว่ำหน้าหรือขดตะแคงข้าง ร้อยเมตรสุดท้ายมีทั้งเลือด โลหะ ขยะ กระสุนปืนที่ใช้แล้ว และชุดเกราะที่ขาดวิ่น

คืนนั้นของวันที่ 15 กันยายน เฟดยาฝันว่าเขากำลังยืนหลบอยู่หลังรถบรรทุกที่ถูกกระสุนเจาะในสนามรบ และถูกยิงด้วยปืนใหญ่ เช้าวันรุ่งขึ้น เขาชูธงยูเครนเพื่อชักที่อันดริฟกา

เขาพร้อมที่จะส่งการควบคุมไปยังกองพลน้อยถัดไปเพื่อทวงคืนป่าต่อไป

“ดูทุ่งเหล่านี้สิป่านี้ ทุกอย่างเติบโตขึ้นอีกครั้ง" เขากล่าว "เมืองต่างๆ ที่เรายึดคืนมา พวกเขาจะถูกสร้างขึ้นใหม่" ... เราจะกำจัดสิ่งที่เหลืออยู่ของสหภาพโซเวียตให้หมด ... สงครามอาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะเกิดขึ้น ในแง่ที่ว่าทุกสิ่งสามารถเริ่มต้นใหม่ได้”