นักสังคมสงเคราะห์ส่วนใหญ่ที่ทำการสำรวจเชื่อว่าเด็กควรมีอายุอย่างน้อย 12 ปีก่อนที่จะถูกทิ้งให้อยู่บ้านตามลำพังเป็นเวลา 4 ชั่วโมงหรือนานกว่านั้น และพวกเขามีแนวโน้มที่จะพิจารณาสถานการณ์ที่อยู่บ้านคนเดียวว่าเป็นการละเลยหากเด็กได้รับบาดเจ็บในขณะที่ถูกปล่อยทิ้งไว้โดยไม่มีใครดูแล นำเสนอที่ American Academy of Pediatrics (AAP) 2019 National Conference & Exhibition บทคัดย่อการวิจัย การตัดสินใจของนักสังคมสงเคราะห์เมื่อเด็กถูกทิ้งให้อยู่บ้านตามลำพังถือเป็นการละเลยเด็ก จะนำเสนอในวันจันทร์ที่ 28 ตุลาคมที่ Ernest N. Morial Convention Center Charles Jennissen, MD, กล่าวว่า เราพบว่านักสังคมสงเคราะห์ที่เข้าร่วมในการศึกษานี้มีแนวโน้มที่จะพิจารณาว่า การดูแลเด็ก เป็นการทอดทิ้งเด็กอย่างมีนัยสำคัญ เมื่อเด็กถูกทิ้งให้อยู่บ้านตามลำพัง หากเด็กได้รับบาดเจ็บ เมื่อเทียบกับตอนที่พวกเขาไม่ได้ทำ Charles Jennissen, MD, FAAP ศาสตราจารย์คลินิกและแพทย์ประจำแผนกเวชศาสตร์ฉุกเฉินในเด็กของวิทยาลัยแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยไอโอวา คาร์เวอร์ ในไอโอวาซิตี ระดับของการละเลยนั้นเหมือนกันจริง ๆ ไม่ว่าเด็กที่ตั้งใจออกจากบ้านตามลำพังจะได้รับบาดเจ็บหรือไม่ก็ตาม และสถานการณ์ดังกล่าวควรได้รับการจัดการเช่นเดียวกันโดยผู้ตรวจสอบด้านการคุ้มครองเด็ก เขากล่าว สำหรับการศึกษานี้ นักวิจัยสำรวจสมาชิก 485 คนของ National Association of Social Workers (NASW) ซึ่งกำหนดให้การปฏิบัติของพวกเขาเป็น สวัสดิการเด็ก/ครอบครัว ตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงธันวาคม 2015 พวกเขาให้เงื่อนไขสถานการณ์ผ่านการสำรวจทางอีเมล ซึ่งเด็กที่มีอายุต่างกัน ถูกทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียวเป็นเวลาสี่ชั่วโมง สถานการณ์ยังแตกต่างกันไปตามว่าเด็กได้รับบาดเจ็บหรือไม่เมื่อถูกทิ้งให้อยู่บ้านตามลำพัง และมีกฎหมาย อยู่บ้านคนเดียว ที่เกี่ยวข้องหรือไม่