นักวิจัยแนะนำว่าการเพิ่มเวลาเรียนและความกดดันในการเรียนให้สำเร็จตลอดหลายทศวรรษอาจส่งผลต่อสุขภาพจิต ไม่ใช่แค่การเบียดบังเวลาและโอกาสในการทำกิจกรรมอิสระ แต่ยังเป็นเพราะความกลัวความล้มเหลวทางวิชาการหรือความกลัวผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่ไม่เพียงพอ เป็นบ่อเกิดโดยตรงของความทุกข์ใจ . Bjorklund กล่าวว่า ไม่เหมือนกับวิกฤตอื่นๆ เช่น การแพร่ระบาดของโควิด กิจกรรมอิสระที่ลดลง ด้วยเหตุนี้ สุขภาพจิตที่ดีในเด็กจึงค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาหาเราเรื่อย ๆ ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา จนหลายคนแทบไม่สังเกตเห็น Bjorklund กล่าว ยิ่งกว่านั้น ไม่เหมือนกับวิกฤตสุขภาพอื่น ๆ วิกฤตนี้ไม่ได้เป็นผลมาจากไวรัสที่ติดต่อได้สูง แต่เป็นผลจากความตั้งใจดีที่มีมากเกินไป ความตั้งใจที่จะปกป้องเด็ก ๆ และจัดหาสิ่งที่หลายคนเชื่อว่าดีกว่า (แปลว่ามากกว่านั้น) การศึกษา การเลี้ยงดูเด็ก ทั้งในและนอกโรงเรียนจริง สำหรับการศึกษานี้ Bjorklund และผู้ร่วมเขียน Peter Grey, Ph.D., ผู้เขียนนำและอาจารย์วิจัยในภาควิชาจิตวิทยาที่ Boston College และ David F. Lancy, Ph.D., ศาสตราจารย์เกียรติคุณในวิทยาลัยมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ที่ Utah State University สรุปการลดลงอย่างมากของโอกาสของเด็ก ๆ สำหรับกิจกรรมอิสระ สุขภาพจิตของคนหนุ่มสาวลดลงอย่างมากในช่วงหลายทศวรรษเดียวกัน ผลของกิจกรรมอิสระต่อความสุขของเด็ก และผลกระทบของกิจกรรมอิสระในการสร้างความยืดหยุ่นทางจิตใจในระยะยาว บทความนี้สรุปโดยสังเกตว่าความกังวลต่อความปลอดภัยของเด็กและคุณค่าของคำแนะนำของผู้ใหญ่จำเป็นต้องได้รับการบรรเทาด้วยการตระหนักว่า เมื่อเด็กโตขึ้น พวกเขาต้องการโอกาสมากขึ้นในการจัดการกิจกรรมของตนเองอย่างอิสระ บทความแนะนำวิธีที่สิ่งนี้สามารถทำได้ในโลกปัจจุบัน และวิธีที่กุมารแพทย์ แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว และผู้กำหนดนโยบายสาธารณะสามารถช่วยส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้