ต่อจากนั้น ครูและผู้เรียนถูกพาเข้าไปในห้องที่อยู่ติดกัน โดยผู้เรียนถูกมัดไว้กับสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเก้าอี้ไฟฟ้า ผู้ทดลองซึ่งแต่งกายด้วยเสื้อคลุมแล็บเพื่อให้ดูเหมือนมีอำนาจมากขึ้น บอกกับผู้เข้าร่วมว่านี่คือเพื่อให้แน่ใจว่าผู้เรียนจะไม่หลบหนี [1]ในรูปแบบต่อมาของการทดลอง ในที่สุดสมาพันธ์ก็จะร้องขอความเมตตาและตะโกนว่าเขาเป็นโรคหัวใจ [8]ในช่วงหนึ่งก่อนการทดสอบจริง ครูได้รับตัวอย่างไฟฟ้าช็อตจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้าช็อตไฟฟ้า เพื่อจะได้สัมผัสโดยตรงว่าการช็อตที่ผู้เรียนจะได้รับระหว่างการทดลองนั้นจะรู้สึกอย่างไร ครูและผู้เรียนถูกแยกออกจากกันเพื่อให้สื่อสารกันได้แต่ไม่เห็นหน้ากัน ทดลอง จากนั้นครูจะได้รับรายการคู่คำที่เขาจะสอนผู้เรียน ครูเริ่มต้นด้วยการอ่านรายชื่อคู่คำให้ผู้เรียนฟัง จากนั้นครูจะอ่านคำแรกของแต่ละคู่และอ่านคำตอบที่เป็นไปได้สี่ข้อ ผู้เรียนจะกดปุ่มเพื่อแสดงการตอบสนองของเขา ถ้าตอบผิด ครูจะช็อตผู้เรียนโดยให้แรงดันไฟเพิ่มขึ้นทีละ 15 โวลท์สำหรับแต่ละคำตอบที่ผิด (ถ้าถูก ครูจะอ่านคู่คำถัดไป[1] ) โวลท์มีค่าตั้งแต่ 15 ถึง 450 เครื่องกำเนิดแรงกระแทกรวมถึงเครื่องหมายคำพูดที่แตกต่างกันตั้งแต่ช็อตเล็กน้อยไปจนถึงอันตราย: การช็อตอย่างรุนแรง